Autor: Czytelnik Portalu Pedagogika SpecjalnaOpublikowano: 9 listopada 2015 roku. Rysowanie a rozwój dziecka. Etapy rysowania. Problemy rozwojowe a rysunek dziecka. Narzucać czy pozostawić dowolność w rysowaniu? Rysunek – część zabawy w rozwoju dziecka. Ad. 1 Rysowanie a rozwój dziecka. Rysunek to zabawa ruchem – wymachiwanie kredką sprawia dziecku przyjemność, podobnie jak poruszanie, postukiwanie czy rzucanie innymi przedmiotami. Kontakt ołówka z kartką papieru jest przypadkowy i początkowo dziecko nie zauważa pozostawionego śladu. Okres przygotowujący rysowanie zwany bazgrotą pojawia się już od ok. 9 miesiąca życia, ale przeciętnie ok. 1,5 roku – początkowo bazgrota nie ma znaczenia – jest bezprzedmiotowa, linie nie są jeszcze znakiem graficznym. Do pierwszych prób bazgrania niezbędny jest prawidłowy rozwój chwytu – ok. 9 miesiąca życia dziecko umie przeciwstawić kciuk pozostałym palcom (wcześniej dziecko chwyta przedmioty całą dłonią). W okresie bazgroty bezprzedmiotowej można zaobserwować fazy jej rozwoju (wg Stefana Szumana): linie poziome, kolejno pionowe, połączenie obu tych kierunków w bazgrocie – takie zmiany wynikają z rozwoju ruchowego i koordynacji wzrokowo – ruchowej. Pojawiają się kolejno w różnym czasie u dzieci zależnie od ich indywidualnego tempa i rytmu rozwoju. Ważne aby w okresie przygotowawczym do rysowania wzmacniać u dziecka ciekawość poznawania świata i własnych wytworów. Warto eksponować pierwsze bazgroty dziecka aby pobudzić je do dalszej aktywności – spowoduje to, że dziecko będzie się rozwijać w aktywności graficznej. Ad. 2 Etapy rysowania. Nie możemy się doszukiwać znaczenia w wytworach dziecka do momentu gdy linie narysowane przez dziecko nie będą się na siebie nakładały. Dziecko zaczyna kierować ruchami ręki wtedy, gdy wyodrębnia jakiś konkretny znak – kropki czy pojedyncze linie. Można wtedy zaobserwować, że wie co chce narysować, jeżeli rysunek nie jest po jego myśli, dziecko odrzuca kartkę i na nowej powtarza czynność – ujawnia się funkcja symboliczna – dany element graficzny kreślony przez dziecko – coś znaczy. Ważny jest kierunek rysowania – dziecko zaczyna rysować poziomo, następnie pionowo, ukośnie, zaczyna kreślić półokręgi, a na samym końcu koło, zgodnie z przeciętnym tempem rozwoju grafomotorycznego dzieje się to między 2,5 a 3 rokiem życia. Od momentu, gdy dziecko potrafi już zamykać przestrzeń, tworząc kształty zbliżone do figur geometrycznych, wchodzi w drugą fazę bazgroty – bazgrotę przedmiotową. Dziecko w pierwszych fazach podejmowania prób narysowania postaci nie odwzorowuje rzeczywistości, ale przelewa na papier to, co wie o sobie i świecie – ta cecha rysunku to idioplastyka. Pierwsze głowonogi udaje się narysować dzieciom między 3 a 4 rokiem życia Bardziej złożoną formą postaci ludzkiej w fazie bazgroty przedmiotowej jest głowotułów (nogi jako płetwy lub kropki, brak rąk). Dzieci dorysowują postaci głowonoga oczy i usta, czasem nos jako kropkę i kreskę. Nie bez znaczenia w rysunku dziecka jest fakt, że jest on statyczny. Dziecko samo aktywne chce aby jego rysunek w jakiś sposób ożył – komentuje przy rysowaniu tego, co robi – pojawia się to jako zastępnik ruchu na „obrazku”. W wieku 4 lat dziecko wykazuje już tendencję do rysowania prawa lub lewą ręką – występuje prawidłowość iż, dzieci praworęczne rysują od lewej strony kartki ku prawej a leworęczne odwrotnie – mechanizmy te są odzwierciedleniem dokonujących się procesów lateralizacji. Drugą strategią rysowania postaci ludzkiej w fazie bazgroty przedmiotowej jest strategia krzyża. Dziecko rysuje krzyż i jedynie pogrubia jego górną część, tworząc głowę, podobnie boczne części, tworząc dłonie, a w miejscu stóp dorysowuje dwie „miotełki”. Ten prosty sposób kreślenia postaci ujmuje graficznie istotę przestrzennego układu ciała człowieka. Ad. 3 Problemy rozwojowe a rysunek dziecka. Rysowanie „naprawdę” – zaczyna się ok. 5 roku życia (kończy ok. 8 roku życia), gdyż dopiero wtedy dziecko rysując, konstruuje uproszczone schematy elementów świata (postacie ludzkie, zwierzęta, budowle, elementy przyrody) – ten okres w rysowaniu to schemat uproszczony. Rysunki dzieci nie zawierają wielu szczegółów, są zgeometryzowane, statyczne i dysproporcjonalne. Między 6 a 7 rokiem życia, gdy doskonali się już technika rysowania, pojawia się faza ekspresji swobodnej. Dziecko rysunkiem wyraża własne komunikaty, sama kolejność i wielkość rysowania poszczególnych elementów sugeruje, co dziecko chce przede wszystkim opowiedzieć poprzez rysunek. Uzupełnia to swoimi komentarzami. Po skończonej pracy prosimy dziecko aby opowiedziało o swoim rysunku. W wieku 6 lat dzieci potrafią narysować właściwie wszystkie schematy obrazujące świat – pojawiają się schematy konstrukcji rysunku – warstwy – pierwszy plan powstaje na dole kartki i jest zwykle najbogatszy treściowo, środkowy stosunkowo mało zabudowany, górny plan jest treściowo zróżnicowany. Elementy duże w stosunku do pozostałych, rysowane w centrum kartki są zaakcentowaniem tego co w rysunku dla dziecka jest najważniejsze. Dziecko 6-7 letnie opowiada już rysunkiem sceny, zdarzenia z realnej lub fikcyjnej rzeczywistości. Ad. 4 Narzucać czy pozostawić dowolność w rysowaniu? Książeczki typu „narysuj po przerywanej linii” służą ćwiczeniu precyzji ruchów ręki, doskonaleniu koordynacji wzrokowo – ruchowej, która przygotowuje umiejętność pisania. Nie należy u dziecka, w fazie ekspresji swobodnej, korygować jego sposobu rysowania, pokazywać wzorów. Nie należy zmuszać dziecka do rysowania – wszyscy różnimy się poziomem aktywności , czyli poziomem potencjału twórczego. Warto dziecku pozostawić swobodę, dostarczając jednocześnie ciekawych materiałów. Zgodnie z prawidłowym rozwojem dziecka normą jest, że kreślone przez nie bazgroty i rysunki są w wieku przedszkolnym wyraźne, ale nie przebijają kartki. Dziecko zarysowuje większą część lub całą powierzchnię kartki. Sama analiza wytworu dziecka, biorąc pod uwagę cały proces jego powstawania, jest bogatym źródłem informacji o dziecku i jego przekazie. Do najczęstszych błędów popełnianych przy odbiorze rysunku dziecka zaliczamy ocenę barwy, jakiej ono użyło. Zdarza się często, że dorosłym nie podoba się, gdy dziecko do rysowania wybiera kolor czarny. Należy jednak pamiętać, że dopiero ok. 4-5 roku życia występuje u dzieci intencjonalne selekcjonowanie kolorów, choć wcześniej już znają ich nazwy i potrafią je samodzielnie wybrać. Ad. 5 Rysunek – część zabawy w rozwoju dziecka. Zabawa stanowi arenę rozwoju dziecka, wobec tego niezmiernie ważne jest stwarzanie optymalnych warunków do różnego rodzaju zabaw. Zabawa rozwija się od wieku niemowlęcego, dlatego od samego początku należy zwrócić uwagę na to, co np. umieszczamy nad łóżeczkiem – nie wolno wieszać dużo i należy to co jakiś czas zmieniać. Nadmiar bodźców jest równie niekorzystny jak ich niedomiar. Warto zacząć od jednego balonika – codziennie w innym kolorze. Jeśli chodzi o kształty to zaczynamy od elipsy i kółka, nieco później wprowadzamy grzechotki. W pierwszych 4-5 miesiącach życia niezwykle istotne jest aby matka spędzała z dzieckiem jak najwięcej czasu, pomaga to wcześniej dostrzec niepokojące objawy w zachowaniu – np. pierwsze symptomy autyzmu. Dorosły w zabawie z dzieckiem powinien wystąpić w roli partnera i niejako „zniżyć się” do jego poziomu. Nasza zabawa z dzieckiem musi uwzględniać jego potrzeby, przede wszystkim swobodę ruchu, samodzielność, bezpieczeństwo. W wieku przedszkolnym ważne stają się zabawy receptywne, polegające na oglądaniu bajek, filmów, czytaniu książek – nie powinny jednak one dominować. Obok zabaw konstrukcyjnych pojawiają się zabawy „na niby”, w których dorosły powinien podążać za pomysłami i tokiem zabawy dziecka. Powinniśmy być przede wszystkim partnerami dla dziecka i dostarczać mu bodźców do twórczej zabawy. Autor: Ramona Włoch
Kurs Mały Artysta – kurs rysunku dla dzieci, które lubią rysunek czy malarstwo i chcą kształcić się w tym kierunku. Podczas zajęć warsztatowych dzieci uczą się technik, proporcji, doboru barw, ich mieszania. Kształtują kreatywność, wyobraźnię i wyczucie estetyki. Z biegiem lat mogą zostać profesjonalistami. Kurs rysunku dlaADS. ADS. Pobierz darmowe zasoby graficzne: Czlowiek. 3 082 000+ wektorów, zdjęć stockowych i PSD. Za darmo do użytku komercyjnego Wysokiej jakości obrazy.
Jak narysować człowieka? Dzieci zwykle rozpoczynają swoją przygodę z kredkami od rysowania mamy lub taty, choć początkowo trudno ich na nich rozpoznać. Dopiero w późniejszych latach uczą się jak to zrobić poprawnie, jednak w przypadku dzieci dużo ważniejsze są spontaniczne rysunki niż dokładne i szczegółowe rysunki człowieka czy przedmiotu. Warto postawić na rozwój kreatywności i pomysłowości. Zobacz film: "Jak zadbać o prawidłowe relacje z dzieckiem?" spis treści 1. Kiedy dziecko zaczyna rysować? 2. Na co zwrócić uwagę podczas nauki rysowania? 1. Kiedy dziecko zaczyna rysować? Mniej więcej w trzecim roku życia dziecko rozpoczyna przygodę z rysowaniem. Coraz śmielej i sprawniej tworzy coraz to nowe "dzieła" ku uciesze, a czasem i wzruszeniu najbliższych. Bardzo często rysuje mamę lub tatę, co początkowo bardziej przypomina tzw. głowonogi (owal lub koło plus odchodzące od niej kreski jako ręce i nogi) niż ludzi. Z wiekiem dziecko staje się coraz bardziej świadome wyglądu ciała człowieka i już w piątym roku życia rysunek malucha ma dużo więcej szczegółów, pojawiają takie elementy jak włosy, dłonie, stopy, czy szyja. 2. Na co zwrócić uwagę podczas nauki rysowania? Naukę rysowania warto rozpocząć od zapewnienia dziecku dobrych jakościowo i zróżnicowanych materiałów plastycznych: kredek, farb, różnej grubości pędzli i kartek o różnej fakturze. Jak nauczyć dziecko rysować człowieka? W sieci jest mnóstwo tutoriali pokazujących dokładne instrukcje. Według niektórych z nich dobrze jest nauczyć dziecko rysować człowieka w wersji bardziej kreskówkowej - kreska po kresce, rozpoczynając od okrągłej głowy, prostokątnej szyi, podłużnego tułowia, nóg i rąk, na końcu dorysowując poszczególne elementy stroju i twarzy. Warto jednak zachęcać do spontanicznego rysowania, bez narzucania sztywnych ram. Według psychologów, w przypadku dzieci dużo ważniejsza jest kreatywność niż powielanie gotowych rozwiązań. Dokładne odwzorowanie człowieka może być dobrym ćwiczeniem na sprawność rączki i w tym przypadku przynosi korzyści. Spontaniczne rysowanie zaś rozwija wyobraźnię i kreatywność. Warto podążać za tokiem zabawy dziecka, nie narzucając swoich pomysłów, a towarzysząc, będąc obok. Wyręczanie dziecka w wymyślaniu zabaw z czasem może wywołać u dziecka bierność i pozbawić je inwencji twórczej. Warto też mieć na uwadze, że dziecko może się zniechęcić, gdy wyjdzie nam nieco lepiej rysunek niż jemu. polecamy
2019-10-08 - Odkryj należącą do użytkownika Prostyumysl tablicę „rysunek dla dzieci” na Pintereście. Zobacz więcej pomysłów na temat rysunek, rysować, szkic.Twarz rysunek dla dzieci. Jak narysować twarz człowieka. Teraz możesz przejść do rysunku ust naszego portretu. Pamiętaj o tym, jak górna warga przypomina literę M, a dolna po prostu ją zacienia. Szczelina ust zawsze lekko powtarza górną wargę.
Czy można oczekiwać od trzylatka, że będzie rysował uśmiechnięte słoneczka albo domki z oknami? Czego można się spodziewać po starszych przedszkolakach? Dlaczego rysunki są takie ważne? Spis treści: Jak rysują 3-latki? Jak rysują 4-latki? Jak rysują 5-latki? Jak rysują 6-latki? Jakie pozycje są dobre do rysowania? Co pomoże w nauce rysowania? Jak namówić do rysowania? Jedne przedszkolaki uwielbiają rysować i robią to świetnie, inne trzeba długo prosić, żeby przygotowały laurkę dla babci (a potem zgadywać, czy przedstawia kwiaty szablony, czy może zwierzątka). To zupełnie normalne, bo przecież my, dorośli, także radzimy sobie z tym różnie. Ręka w górę, kto potrafi narysować słonia, który nie wygląda jak hipopotam z trąbą! Ja nie potrafię. Jednak choć (co powtarzamy do znudzenia) każde dziecko jest inne i każde rozwija się w swoim tempie, jeśli znacznie odstaje od rówieśników (np. rysuje wyłącznie plątaniny linii i nie potrafi zamknąć kółka, podczas gdy na pracach jego rówieśników widać już wystrojone królewny i zwierzęta), nie można tego lekceważyć. Warto pomóc mu już teraz, by nie miało kłopotów w szkole. – Wszystkie dzieci powinny rysować, bo w ten sposób przygotowują mało wprawne rączki do pisania – mówi Anna Marczewska-Stręk, która w poradni Psychologiczno-Pedagogicznej we Wrocławiu pracuje z przedszkolakami. – Jeśli dziecko nie lubi tego robić, warto je na różne sposoby zachęcać. Trzeba jednak pamiętać, że to ćwiczenie rączek powinno być zabawą, a nie katorżniczą pracą. Jak rysują 3-latki? Dziecko w tym wieku potrafi już na ogół trzymać kredkę (często całą rączką – warto już pokazywać mu, jak należy robić to prawidłowo) i bazgrać nią. Powinno umieć narysować zamknięte koło – nie takie kształtne jak od cyrkla (może przypominać jajko albo przelewające się zegary Salvadora Dali ;-) Powinno także już umieć naśladować kierunek rysowanej przez dorosłego kreski (pionowej lub poziomej). Kolorów używa zazwyczaj przypadkowo – rysuje kredką, która akurat trafiła mu w łapki. Może być również tak, że dziwnym trafem zawsze pod ręką jest kredka niebieska czy różowa. Na pracach trzylatka niewiele jeszcze widać – mogą (ale nie muszą) pojawić się na nich rozpoznawalne kształty – słoneczka, kwiatki – oczywiście bardzo proste. Jak pomóc? Trzylatkowi przydadzą się grube, krótkie, lekkie kredki i grube pędzle, a także farby do malowania palcami. Najlepiej rysuje mu się na dużych kartkach z bloku, ogromnych arkuszach papieru (choćby pakowego), kredą po tablicy albo chodniku itd. Dziecko powinno mieć swobodę: rysować, co i jak chce. Na szlaczki i inne wymagające precyzji zadania będzie jeszcze mnóstwo czasu, a zmuszanie dziecka do rysowania pętelek czy zygzaków w liniaturze mogłoby je tylko zniechęcić. Kolorowanki dla trzylatków powinny być proste, bez wielu szczegółów, chyba że dziecko świetnie sobie z nimi radzi i uwielbia zapełniać kolorami kontury. Warto bawić się z brzdącem w łączenie kropek – ty rysujesz kropki, a on łączy je linią. Jak rysują 4-latki? W tym wieku dziecko powinno już trzymać kredkę jak należy. Jeśli tego nie robi, warto układać mu na niej palce. Dziecko rysuje już proste postaci, samochody, zaokrąglone domki itd. Na ogół nie potrafi narysować jeszcze trójkąta czy kwadratu. Rysunki są bardziej kolorowe. Dziecko coraz lepiej radzi sobie z kolorowankami – wypełnia kontury kolorami bardziej precyzyjnie. Charakterystyczne dla 4-, 5-latków jest to, że szczegółowo opisują swoje dzieła, mówią na przykład, że narysowały małego pieska sąsiada, który potyka się o własny ogon. Często się zdarza, że w czasie rysowania zmieniają zdanie, zaczynają, powiedzmy, rysować kota, a potem mówią, że to konik. Jak pomóc? W grupie czterolatków wyraźnie już widać, że jedne dzieci mają większe uzdolnienia plastyczne, a inne rysują słabiej. Warto uważnie obserwować postępy smyka, ale nie wolno go krytykować. Rozwiąż test i sprawdź: Jak uzdolnione jest twoje dziecko Jak rysują 5-latki? Bohaterami ich prac są ludzie, zwierzęta, pojazdy itd. Przeważnie można bez trudu odgadnąć, co chciał mały artysta przedstawić. W jego pracach jest coraz więcej detali – ludzie mają nosy, samochody światła. Pojawiają się formy zbliżone do trójkątów i kwadratów z wyraźnie zaznaczonymi kątami. Jak pomóc? Coraz wyraźniej widać, że jedne dzieci radzą sobie z rysowaniem lepiej (ich rysunki są bogate, kolorowe), a inne gorzej (prace są ubogie i schematyczne). Warto zachęcać dziecko do rysowania. Warto też pokazać mu, jak można narysować pieska czy kota („Zobacz: rysujesz kółko, potem drugie, łapki, ogon” itd.). Jak rysują 6-latki? Charakter dzieckaNarzędzia dla rodziców Prace dzieci sześcioletnich są bardziej kolorowe, jest coraz więcej detali – palce u rąk, schody przed domem, dym z komina, kot na płocie, znaczek z marką samochodu. Mogą nawet pojawić się skomplikowane sceny albo nawet elementy rysowane przestrzennie, w perspektywie. Rysunki są już bardziej przemyślane, zaplanowane. Dzieci rysują ilustracje do bajek, postaci z filmów, dziewczynki najczęściej królewny, chłopcy – auta, samoloty, rycerzy itd. Jak pomóc? Warto bawić się z dzieckiem tak, by mogło doskonalić precyzję: kalkować, rysować po śladzie, rysować szlaczki (ale niekoniecznie w liniach – można też robić to na narysowanej pisance, bombce choinkowej itd.). Zabawy w rysowanie? Świetny pomysł! Jeśli nie grasz w gry komputerowe, to Roblox stworzył dla Ciebie zabawki Lego z najpopularniejszymi postaciami. A my z kolei stworzyliśmy kolorowanki Roblox, które możesz pobrać i wydrukować na naszej stronie internetowej. Jest wolne! Wystarczy kliknąć ikonę drukarki w lewym górnym rogu czarno-białego zdjęcia.Jak interpretować rysunki dziecka? Dziecięce obrazki są prawdziwą kopalnią informacji. Interpretacja rysunków dziecka może powiedzieć nam wiele o jego emocjach, a przez to może pomóc nam je zrozumieć. Jak interpretować rysunki dziecka? Spróbuj dokonać samodzielnej interpretacji rysunków swojego malca. Interpretacja rysunków dziecka może być pomocna, ale nie wolno zapominać, że nie należy rozpatrywać dzieł dziecka w oderwaniu od jego otoczenia. Czasem bowiem dochodzić może do humorystycznych sytuacji - dziecko rysuje bardzo ciemną kredką ściany domu - ktoś mógłby powiedzieć, że w rodzinie dzieje się źle, a tu niespodzianka: jego rodzice mają drewniany dom na wsi, pociemniały ze starości... Jak interpretować rysunki dziecka? Spis treściJak rysuje przedszkolak, a jak starsze dziecko?Interpretacja rysunków dziecka: kto jest dla dziecka najważniejszyInterpretacja rysunków dziecka: kogo dziecko kocha, kogo lubiLinie rysunków dziecka: odkryj klucz do charakteru malcaInterpretacja rysunków dziecka: z kim dziecko ma na pieńkuInterpretacja rysunków dziecka: co oznaczają kolory na rysunku dziecka?Jak interpretować wyraz twarzy postaci narysowanych przez dziecko? Jak rysuje przedszkolak, a jak starsze dziecko? 1,5 roku do 2 lat – bazgroły dziecka nie przedstawiają żadnej sensownej treści, najczęściej są to linie, które bezładnie splatają się ze sobą, 2–4 lata – na obrazkach pojawiają się postacie ludzkie, większość z nich to “głowonogi”, 4–6 lat – dziecko próbuje coraz dokładniej odwzorować świat, rysuje domki, kwiaty, słońce, 6–9 lat – postacie i przedmioty są ujmowane coraz bardziej realistyczne, drzewa mają liście, a dom okna i komin. Jak rozmawiać z dzieckiem na trudne tematy? M jak mama Interpretacja rysunków dziecka: kto jest dla dziecka najważniejszy Najłatwiej jest to wyczytać z rysunku rodziny. W interpretacji istotna jest kolejność rysowania postaci. Jeśli najpierw powstanie tata, oznacza to, że maluch postrzega ojca jako osobę dominującą w rodzinie. Jeśli do tego postać taty została uwidoczniona z licznymi szczegółami (np. z nieodłączną fajką), znajduje się na środku arkusza lub jest dużo większa od innych, wtedy nie ma wątpliwości: w oczach dziecka ojciec zajmuje w domu najważniejszą pozycję. Oczywiście może to być mama, dziadek lub siostra, zależy której z tych osób maluch przypisuje specjalne znaczenie. Interpretacja rysunków dziecka: kogo dziecko kocha, kogo lubi Najbliżej siebie kilkulatek rysuje osobę, z którą czuje się najsilniej związany emocjonalnie. O głębokiej więzi świadczy też trzymanie się za ręce lub kierowanie ich ku sobie. Jeśli na rysunku mama i tata są przedstawieni z rękami, a siostra czy brat bez rąk, to wyraża silne przywiązanie do rodziców i nieporozumienia z rodzeństwem. Osoby, które w życiu dziecka nie odgrywają szczególnej roli, są rysowane zazwyczaj jako ostatnie. Bywa, że maluch na końcu rysuje samego siebie. Co to oznacza? Prawdopodobnie ma poczucie, że mało liczy się w rodzinie. Najgorzej, gdy w ogóle nie umieszcza siebie na rysunku rodziny. To bardzo niepokojący sygnał! Dziecko może się czuć odrzucone emocjonalnie przez najbliższych i pozbawione ich miłości. Zobacz też: Rysowanie po śladzie - szlaczki do wydruku Linie rysunków dziecka: odkryj klucz do charakteru malca Psycholodzy są zgodni: sposób, w jaki dziecko rysuje, wiele mówi o jego usposobieniu. Na co warto zwrócić uwagę? Głównie na rozmiar i grubość kreski. Linie długie, rysowane z rozmachem i z dużą siłą nacisku, świadczą o energii, odwadze, pewności siebie, a nawet o gwałtowności malca. Na rysunku dziecka nieśmiałego czy pełnego obaw linie są delikatne, posunięcia kredką niepewne, a postacie nieraz tak małe, że na kartce papieru zostaje mnóstwo pustego miejsca. Zamaszyste, chaotyczne, szybkie pociągnięcia kredki cechują dziecko nadpobudliwe. Zdarza się, że w całym delikatnym rysunku jedna postać jest namalowana specjalnie mocno. O czym to świadczy? Dziecko wiąże z tą osobą bardzo silne emocje – może to być miłość, podziw lub odwrotnie: gniew, wręcz agresja. Uwaga! Agresję malucha mogą wyrażać także przedmioty służące do walki, np. karabin czy nóż, które dziecko umieszcza w swoich rękach. Czego mogą dotyczyć konflikty? Choćby zabierania zabawek. Dziecko wie, że młodszego braciszka trzeba kochać, więc nie przyznaje się do złości na niego. Swoje uczucia ujawnia pośrednio – na obrazku pozbawia go rąk, żeby już niczego nie zabierał. Oznaką nieporozumień są też przedmioty rozdzielające osoby z rodziny. Gdy malec pomiędzy sobą a ojcem umieszcza szafę czy drzewo, oznacza to, że nie czuje się przy nim bezpiecznie. Być może tata jest zbyt stanowczy lub za dużo wymaga od potomka. Interpretacja rysunków dziecka: z kim dziecko ma na pieńku Osoby, które wzbudzają w dziecku niepokój, niechęć czy inne przykre uczucia, są rysowane z brzegu, w kącie lub z dala od innych postaci. Niektóre dzieci w ten sposób przedstawiają swoje rodzeństwo. To ważny sygnał: mogą czuć się zazdrosne o brata lub siostrę. Zdarza się tak np. wtedy, gdy w domu pojawia się małe dziecko, któremu rodzice poświęcają więcej czasu. Ale uwaga! Osoba budząca zazdrość czy niechęć może też zostać w rysunku pominięta. Dziecko zwykle tłumaczy potem jej nieobecność, mówiąc, że zabrakło miejsca na kartce. Jednak w rzeczywistości maluch po prostu nie akceptuje tego członka rodziny lub się go boi. Oznaką silnego lęku bywa również wyeliminowanie z rysunku wszystkich domowników poza tym jednym, który wzbudza w dziecku zbytni respekt. Interpretacja rysunków dziecka: co oznaczają kolory na rysunku dziecka? Pogodny, wesoły, życzliwie nastawiony do świata malec najczęściej wybiera jasne, ciepłe barwy: czerwoną, żółtą, pomarańczową. Dziecko spokojne, zrównoważone chętnie sięga po kredkę zieloną, niebieską, fioletową. Rysunki ponure, z przewagą czerni i brązu, sygnalizują, że mały twórca jest w złym nastroju lub że brakuje mu poczucia bezpieczeństwa. Także wtedy, gdy malec najpierw długo się zastanawia, co ma narysować, a potem oddaje pracę ubogą w szczegóły i nie dokończoną, należy przypuszczać, że coś go gnębi. Być może potrzebuje po prostu więcej pieszczot i zabaw z rodzicami. Postać mało kolorowa, namalowana bez szczegółów, mówi o złych relacjach dziecka z tą osobą – malec raczej nie żywi wobec niej przyjaznych uczuć. Natomiast ktoś, kogo dziecko przedstawiło za pomocą większej liczby barw niż innych, często jest kimś najbardziej podziwianym. Jak interpretować wyraz twarzy postaci narysowanych przez dziecko? Jeśli na dziecięcym rysunku wszyscy się uśmiechają, a przy tym nikt nie jest pominięty czy wyobcowany, to możemy być spokojni – dziecko dobrze się czuje w swojej rodzinie i postrzega ją jako szczęśliwą. Gorzej, gdy postacie są smutne, złe lub mają srogie miny. Dlaczego? Taka praca wskazuje na przykre emocje związane z sytuacją w domu – maluch może np. przeżywać ciągłe kłótnie pomiędzy rodzicami. Osoby pozbawionej twarzy lub odwróconej tyłem maluch nie akceptuje. Warto wtedy zapytać dziecko, kim ona jest i czemu właśnie tak została przedstawiona. Wiele dzieci zdradza w ten sposób swoje pragnienie ograniczenia kontaktów z tą osobą – może to być np. ojciec alkoholik. Czytaj: Jak narysować drzewo? Przykładowy rysunek drzewa Ewa Maciocha, psychoterapeutka, Instytut Psychiatrii i Neurologii w Warszawie Przede wszystkim nie sterujmy małym artystą. Pozwólmy dziecku kierować się jego własną wyobraźnią. Darujmy sobie uwagi na temat różowych liści na drzewie, nie śmiejmy się z nieba znajdującego się na dole kartki. Chwalmy prace malca i dużo z nim na ten temat rozmawiajmy. Gdy maluje np. rodzinę, unikajmy podpowiedzi w rodzaju: “Zapomniałeś dorysować włosów tacie”. Warto natomiast pytać o narysowane osoby: kto jest najmilszy , najszczęśliwszy, a kto bywa niemiły, smutny, i dlaczego. To bardzo ważne! Pamiętajmy, że sam rysunek, bez rozmowy o nim, absolutnie nie wystarczy, by poznać prawdziwe uczucia i myśli co zrobić, gdy w obrazkach coś nas zaniepokoi? Bo np. wszystkie prace są niestaranne czy ponure. Wtedy w żadnym wypadku nie krytykujmy, lecz wybierzmy się z dzieckiem do psychologa. Specjalista najlepiej odczyta wiadomości zaszyfrowane w rysunkach i podpowie, jak wyjść naprzeciw ukrytym potrzebom malucha. miesięcznik "Zdrowie" Czy twoje dziecko jest wysoko wrażliwe? Pytanie 1 z 10 Twoje dziecko podczas ubierania: narzeka na to, że szew skarpetki ułożony jest niewłaściwie, metka drapie, a bielizna uciska działa sprawnie, nie zwraca większej uwagi na to, co wkłada toleruje tylko konkretne ubrania, większości nie nosi, ze względu na dyskomfortZajęcia rysunku odbywają się w grupach dla dzieci w wieku 6-8 lat oraz 9-12 lat jednak w praktyce trafiają do nas już zafascynowani rysunkiem 4 i 5-latkowie. Uczymy dzieci poprzez stopniowe poznawanie zagadnień związanych z obserwacją i warsztatem artystycznym. Program roczny składa się z blisko 40. zadań rysunkowych i malarskich Historia człowieka jest bardzo rozciągnięta w czasie… ja jednak przygotowując poniższą prezentację oraz pomoce skupiłam się na okresie Paleolitu oraz Neolitu, gdzie rozwój człowieka był naprawdę ogromny. Przed przygotowaniem swoich zajęć zachęcam do tego, aby poczytać najpierw na ten temat, bo zamieszczone przeze mnie materiały nie są „gotowcem” i bez przygotowania może być Wam trudno wytłumaczyć niektóre rzeczy. Dodam, że w dziejach ludzkości wyróżnimy wiele nazw, które określały człowieka pierwotnego rozpoczynając od Australopiteka, a kończąc na Homo sapiens sapiens. Ja roboczo przyjęłam, że o historii człowieka pierwotnego opowie Roo, mały jaskiniowiec, który żyje na przełomie Paleolitu i Neolitu w epoce Kamienia gładzonego 🙂 Jakie materiały przygotowałam? No cóż poniżej znajdziecie prezentację multimedialną, tekst krótkiego wiersza oraz kilka plansz, które mogą Wam się przydać podczas realizacji tego tematu. Natomiast na stronie znajdziecie jeszcze inne materiały dotyczące prehistorycznego świata np. prezentację oraz plansze przedstawiające dinozaury, które wyginęły na wiele milionów lat przed pojawieniem się pierwszych ludzi 🙂 W CZASACH CZŁOWIEKA PIERWOTNEGO PowerPoint 2016 Prezentacja oraz animacje otwierają klikając w myszkę. W ten sposób sami decydujecie ile czasu poświęcicie na poszczególne slajdy. Zadaniem nauczyciela podczas odtwarzania prezentacji jest czytanie tekstów wypowiadanych przez Roo. PLIK DO POBRANIA: W CZASACH CZŁOWIEKA PIERWOTNEGO 2016 prezentacja multimedialna „W czasach człowieka pierwotnego…” (fragment) Prehistoria to odległe czasy… Gdzie swój początek człowiek pierwotny zaczyna. W tych czasach ja właśnie mieszkałem – Rooo jaskiniowiec mały. W odróżnieniu od Was moi przedszkolni przyjaciele nie nosiłem ubrań, ale skóry zwierząt wisiały na mym ciele… AUTOR: Magdalena Tokarczyk TEKST DO POBRANIA: W CZASACH CZŁOWIEKA PIERWOTNEGO tekst PLANSZE PDF Poniżej znajdziecie kilka plansz, które możecie wykorzystać podczas czytania wiersza i nie tylko… W CZASACH CZŁOWIEKA PIERWOTNEGO plansza 1 W CZASACH CZŁOWIEKA PIERWOTNEGO plansza 2 W CZASACH CZŁOWIEKA PIERWOTNEGO plansza 3 W CZASACH CZŁOWIEKA PIERWOTNEGO plansza 4 PREHISTORYCZNE ZABAWY Z JASKINIOWCAMI Poniżej znajdziecie kilka pomysłów na prehistoryczne zabawy i nie tylko… RYSUNKI NA SKAŁACH Taką pracę plastyczną możecie wykonać na dwa sposoby. Pierwszy przeprowadzicie w sali 🙂 i będziecie potrzebować płaskich kamieni dla każdego dziecka oraz farb, którymi przedszkolaki wykonają swój rysunek za pomocą swoich palców :). Jeżeli jest ciepło takie kamienne rysunki możecie wykonać na chodniku przedszkolnym lub na kamykach znalezionych na ogrodzie za pomocą kolorowej kredy. OKRZYKI JASKINIOWCÓW Zainspirowana dobrze mi znanym animowanym bohaterem prehistorycznego świata – Fredem Flinstonem – wymyśliłam zabawę OKRZYKI JASKINIOWCÓW. Zadaniem dzieci jest powtarzanie za nauczycielem okrzyków ludzi pierwotnych: cicho (gdy nauczyciel pokazuje małą maczugę) oraz głośno (gdy nauczyciel pokazuje dużą maczugę). Okrzyki mogą być następujące: JABA DABA DUUU!, Rrrr Roo!, UGA BUGA! 🙂 przedszkolaki również mogą same wymyślać takie okrzyki 🙂 na pewno będzie przy tym wspaniała zabawa… PRYMITYWNE NACZYNIA LUDZI PIERWOTNYCH Czyli lepienie z masy solnej różnych naczyń, które mogłyby przydać się prehistorycznym ludziom 🙂 po wyschnięciu dzieci mogą pomalować swoje naczynia. Możecie również zamiast masy solnej użyć gliny 🙂 POLOWANIE JASKINIOWCÓW Jest to zabawa ruchowa, podczas zabawy dzieci odtwarzają historyjkę opowiadają przez nauczyciela np. Tym razem mały Roo wybrał się ze swoim ojcem na polowanie. Razem z tatą zaczęli szukać śladów zwierząt (dzieci szukają śladów). Gdy znaleźli trop, ruszyli po śladach, które mieli nadzieję doprowadzą ich do zwierzęcia. Musiał być bardzo cicho… wspólnie z tatą powoli skradali się (dzieci skradają się). Niestety tym razem ślady urwały się przy strumieniu… Roo był zmuszony nazbierać jagód i grzybów, które rosły wkoło (dzieci zbierają). Może następnym razem uda im się upolować jakieś zwierze, dzisiaj musi wystarczyć im to co zebrali… (dzieci maja smutne buzie). Po skromnej kolacji pora iść spać, Roo kładzie się w pobliżu ogniska i zasypia (dzieci udają, że zasypiają). A Wy jakie macie pomysły dotyczące człowieka pierwotnego? Piszcie w komentarzach pod postem 🙂 POBIERASZ = KLIKNIJ W ♥ DOŁĄCZ DO NAS NA FB 🙂 Materiały opracowałam na podstawie artykułów: .
człowiek rysunek dla dzieci
